Peja! 

Peja (Pejë in het Albanees, Пећ in het Servisch) is een stad aan de voet van de “Vervloekte Bergen”. Klinkt onheilspellend, maar vrees niet. Bergvolk zijn aardige mensen, zo ook de inwoners van Peja. De stad is de thuishaven van onze lokale gidsen. We logeren in hun hostel Bora, krijgen fantastische maaltijden voorgeschoteld en verkennen de nabijgelegen Rugova Canyon en Bogë vallei. Wees welgekomen!

In’t kort

• Peja heeft 50.000 inwoners 
• Gelijknamige municipality bestaande uit een honderdtal dorpen heeft er zo’n 100.000
• Oppervlakte: 602 km²
• Peć, zoals de stad in het Servisch genoemd wordt, betekent grot en slaat vermoedelijk op de talloze grotten, cavernes en spelonken in de omliggende Rugova Canyon, één van de langste én diepste canyons van Europa. 
• Het Patriarchaatsklooster staat sinds 2006 op de UNESCO Werelderfgoedlijst.

In’t lang 

Peja ligt vrij centraal in de Balkan: een 250 km ten noorden van Tirana (Albanië), 150 km noord-west van Skopje (Noord-Macedonië), 85 km ten westen van de hoofdstad Pristina (Kosovo) en een kleine 250 km ten oosten van Podgorica (Montenegro). 

Het verleden van Peja

Zoals zo veel plekken in Kosovo, kent Peja een bewogen geschiedenis van invallen, ver- en heroveringen. De stad werd waarschijnlijk gebouwd op Romeinse ruïnes, bevolkt door Slavische stammen uit het Noorden in de 6e E en vervolgens opgenomen in het Servische Koninkrijk rond de 12e E. In deze periode schoten de kerken en kloosters als paddenstoelen uit de grond. Later werd Peja omwille van zijn strategische ligging aan de rivier Peć Bistrica (Bistrica e Pejës of Lumbardhi i Pejës in het Albanees) ingepalmd door de Ottomanen (15e E), die moskeeën en smalle geplaveide straatjes achterlieten. 

De 20e eeuw bracht veel leed: de balkanoorlogen, twee wereldoorlogen, etnische zuiveringen, bombardementen en de strijd om onafhankelijkheid. Hoewel Kosovo nog steeds de gevolgen van al dat geweld met zich meedraagt, lijkt de rust in zekere zin weergekeerd. 

Het nieuwste land van Europa kent een jonge, ondernemende bevolking, waarvan een groot deel in Peja woont. Bruisend zouden we de stad (nog) niet willen noemen, maar niemand kan ontkennen dat hier vanalles aan het borrelen is. Kleine ondernemingen duiken overal in de stad op, oude gebouwen worden hersteld en nieuwe opgetrokken. De terrassen aan de rivier stromen vol, kunstprojecten en festivals worden georganiseerd. Anibar, een zomers animatiefilmfestival, is maar één van de vele voorbeelden. Zeg niet dat we het niet gezegd hebben, Peja is een stad om in het oog te houden.